13 Aralık 2016 Salı

Baba Evi || Orhan Kemal

“Babam ne ve neciydi? Bilmiyorum. Gümüş topuzlu bastonu, sarı çantası, hasırlı kırmızı fesi, bilhassa bana bakarken mutlaka çatılan kaşlarıyla o, benim için, iri gövdeli bir korkudan ibaretti. Onun çatık, simsiyah kaşları... Babam bir dev kadar kocaman ve kuvvetliydi!”
.
Yokluğu, sevgisizliği ve yoksulluğu bütün gerçekliği ile gündelik hayata yansıtmış olan yazar ekonomik durumun hem ailenin hem de bireyin üzerinde nasıl bir ruh hali yaratıp etki ettiğini çok sade bir dille kaleme almış.
Bir türlü oğluna sevgisini gösteremeyen bir baba ne yaparsa yapsın onun gözüne giremeyen bir oğulu okurken bu kadar kısa bir roman içerisinde karmaşık duyguları, ruh analizlerini, babaya olan korkuyu öyle başarılı aktarmış ki hem bir çocuğun hem de bir gencin gözünden okumak insanı farklı dünyalara götürüyor. .

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder