Kimliksiz || Selvi Atıcı

Evlatlık edilene kadar bir kimliği yoktu tek bildiği adının Deryal olduğuydu. Ona ve diğer çocuklara işkence eden adamı öldürüp ceza evine girdiği zaman lakabı onu bulmuştu “Kimliksiz”

Zorluklarla ve acı içinde geçmiş bir çocukluk sonrası bir adamın nasıl bir karaktere sahip olması beklenir ki. Baba hiç bilinmiyor annesi Deryal daha 9 yaşındayken ölmüş, sokaklarla aç ve sefil geçmiş bir çocuk düşünün şimdi, işte bu çocuk Deryal.

Deryal sahibi olduğu Kayıp Şehir adlı kulübünde Burcu’yu görerek onu zor durumdan kurtarır ve Burcu’nun onu kurşunların hedefi olmaktan kurtarıp kendinin yaralanması ile aralarında bir arkadaşlık başlar. Ama işte sırlar sırlar sırlar. Burcu’nun sırları başka Deryal’ın karanlık geçmişi ayrı.

Kitap dört nala ilerledi benim için Deryal’ın takıntılarını, konuşmalarını çok sevdim, Adem ile olan tanışma hikayesinde gülerken gözlerimden yaş geldi, işte dedim benim karakterim ama kitabın sonlarına doğru kalbimi öyle bir kırdı ki kitabı kapadım kalbimin sakinleşmesini bekledim. Burcu Deryal’i affedebilir ama ben affetmiyorum. (Ay neler neler yazmak istiyorum şuraya)

Yazarın ilk kitabı olduğunu düşünürsek kurgu gayet güzeldi bence. Hüzünlendim, gülümsedim, ağladım, kahkaha attım ve kitabı parçalayıp sayfalarını rüzgara savurmak istedim.

Yüreğinize, kaleminize sağlık @selviatici